Het derde geheim: kloteklanten

Ik was in twee boeken tegelijk aan het lezen: fictie en non-fictie door mekaar. Het eerste boek dat ik deze week heb uitgelezen is “Kloteklanten” van Egbert Jan van Bel. Het is een boek dat je als manager zeker eens moet lezen. Het doet je beseffen dat je de marketinginspanningen van je bedrijf al te makkelijk richt op het werven van nieuwe klanten en (te) weinig aandacht hebt voor klantenbehoud. Dit boek bevat heel wat voorbeelden en diverse zienswijzen. Toegegeven: je moet een Hollandse bril opzetten om het te lezen. Vele van de verhalen zijn gekleurd door hoe men in Nederland te werk gaat, maar het verschilt natuurlijk ook weer niet zo gek veel van Vlaanderen. Als je dit boek hebt gelezen, zal je zeker zoals ik eens gaan nadenken “wat kan ik meer betekenen voor mijn bestaande, trouwe klanten”… Het andere boek dat ik heb gelezen, is een zalige historische thriller: “Het derde geheim” van Steve Berry. Het is in de zelfde soort als de Da Vinci Code en vele anderen die sindsdien verschenen zijn. Maar het is geen zwak afkooksel. Het is lekker vlot geschreven. Een gezellige bundel van feiten en fictie. Leuk is ook dat de auteur in het nawoord aangeeft wat feiten zijn en welke stukken fictie zijn. De basis van het verhaal ligt in de drie geheimen van de Moeder Gods die ze gegeven heeft in Fatima. Meer vertel ik er niet over, want het draait allemaal rond dat derde geheim. En stiekem vind ik het tegelijk lekker een ferme aanklacht op wat het Vaticaan allemaal bekokstoofd. Leuk detail dat ik uit het boek heb geleerd: we zouden momenteel onze voorlaatste paus aan het verslijten zijn. Voor wie meer wil weten, die kan best dit document eens lezen nadat je het boek hebt gelezen.