Prius, Insignia of A5?

Belangrijk: de Audi A5 Sportback die ik 3 jaar geleden kocht, staat nu te koop.

  Ik moet stilaan uitkijken naar een nieuwe auto. Mijn huidige (Opel Antara) is weliswaar nog maar 2,5 jaar, maar ik rij zoveel kilometers, dat ik beperkt word door mijn huidig leasingcontract. Als ik de auto vier jaar zou houden, zou ik me blauw betalen aan de boetes wegens te veel kilometers… Het is dus vooral uit economische overwegingen dat ik naar een andere auto ben beginnen uit te kijken. Want ik zal mijn SUV’ke zeker missen. Een ander aspect is het verbruik van de SUV: het kost veel en is naar mijn smaak te belastend voor het milieu. Toyota Prius Daarom ook dat mijn aandacht eerst werd getrokken door de Toyota Prius. Deze hybride wagen staat als één van de eersten in de lijst van zuinige wagens. Met 89 gram CO2/km is dit een uiterst milieuvriendelijke wagen. Opgegeven verbruik: 3,9l/100km, benzine dus beter dan de meer vervuilende diesel. Ik had op papier vrij snel mijn hart verloren aan deze wagen. Milieuvriendelijk, economisch heel sterk te verantwoorden, zowel wegens het lage verbruik als de 90% fiscale aftrekbaarheid. Ook de talrijke snufjes in de full option Solar Premium trokken mij als technologieliefhebber enorm aan. Een adaptieve cruise control, automatisch parkeren, het zonnepaneel met automatische luchtverversing, … klinkt allemaal leuk, niet? De testrit dan maar. Ik mocht een paar dagen beschikken over een Luna model. Iets minder snufjes, maar voor de rest wel dezelfde auto, maar dan zonder lederen zetels. Tijdens die dagen werd ik heen en weer geslingerd tussen welles en nietes kiezen voor deze wagen. De eerste lange testrit was “definitely no”. Ik had pijn in mijn rug en mijn achterwerk deed zeer. De speeltjes wogen daar niet tegenop, want zitcomfort staat bij mij absoluut nummer één op mijn criterialijstje. De volgende dag heb ik mij de moeite getroost eerst eens alle posities van de zetel uit te proberen en toen was ik wel tevreden. Het bleek wel een lawaaierige auto te zijn. Op de besneeuwde wegen was het soms een echte rammelbak. De technologie blijft me echter verlekkeren. Remmen levert energie, de verbrandingsmotor en elektromotor werken lekker samen. Vertrekken aan de lichten gebeurt muisstil en de leuke display levert je constant informatie over hoe ecovriendelijk je rijt. Maar de laatste dag waren de grote wegen sneeuwvrij en kon ik “normaal” rijden en toen klom mijn verbruik tot boven de 7 liter. Een onaangename verrassing, want daarmee vervielen de enorme factoren van milieuvriendelijkheid en economische zuinigheid. Volgens de garage abnormaal hoog, ook volgens Autogids was hun verbruik als ze de auto afjakkerden rond de 5,7 liter. Misschien dat het barslechte weer een invloed had op het verbruik… Voor mij toch een enorme domper op de vreugde. Want voor het uiterlijk moet je geen Prius nemen. De afwerking binnenin is ook pure plastiek. Als je een Prius overweegt, dan spelen de volgende elementen mee in volgorde van belangrijkheid: milieu, zuinigheid, technologie en een beetje comfort. Al bij al blijft het een welles-nietes spelletje in mijn hoofd. Ik zie mezelf wel rijden in een Prius, maar stel me nu vooral vragen bij die milieuvriendelijkheid. Een hybride maakt zijn eigen elektriciteit, en volgens mij is het toch niet zomaar dat je de wetten van de behoud van energie kan negeren en dat er geen rendabiliteitsverlies is door van verbranding naar elektriciteit te gaan. Dat je energie maakt door te remmen en zo: volledig akkoord, maar dat is maar een habbekrats. De pluspunten zitten in het fiscale, de groene uitstraling, de heerlijke GPS en adaptieve cruise control. Ook het feit dat er binnen zowel vooraan als achteraan een zee van ruimte is, terwijl het langs buiten toch een compacte gezinswagen is, is een pluspunt. Ook de kwaliteit van de carkit (een belangrijk criterium voor een beroepsmatige gebruiker zoals ik) was meer dan prima in orde. Opel Insignia Als fervent Opelliefhebber (voorheen al gereden met twee Kadettjes, een Vectra en nu een Antara) kon de Insignia niet op mijn lijstje ontbreken. Mijn keuze ging daarbij uit naar de Sports Tourer, de break variant. Eerlijk gezegd vind ik de berlineversie maar een raar uitzicht hebben, terwijl de break nog lekker sporty lijkt. Een jaar geleden als de Insignia uitkwam, leek de technologie lekker vernieuwend, maar na mijn kennismaking met de Prius was ik teleurgesteld. Het ziet er mooi uit, dat interieur, maar veel vernieuwends zit er niet in, zelfs niet in de optielijst. Een adaptieve cruise control is iets wat inmiddels op mijn verlanglijstje geslopen was, maar dat zit er niet in op de Opel. De testrit, met dank aan Kurt van Garage Lambrecht die me zijn wagen voor een dag uitleende, heeft deze auto definitief van mijn lijst geschrapt. Het zitcomfort was goed, maar ik had een claustrofobisch gevoel. De wagen toont groot langs buiten, maar binnenin is het eerder krap bemeten. Ik had naar mijn gevoel te weinig beenruimte en de constructie van de koffer is bizar te noemen. Mooi, maar veel verlies van nuttige ruimte. De wegligging was goed, maar ook niks buitenmatig. Mijn testverbruik lag op 6,7 liter, met een motor die wel heel pittig reageerde. Wel vermelden dat de testauto een manuele zesbaks was. Maar als ex-Vectra rijder was deze opvolger van de Vectra een teleurstelling. De wagen is gewoon goed, maar voor die prijs verwacht je wel iets meer. Zeker als je 60.000 km per jaar rijdt, mag het comfort beter zijn. De GPS en carkit waren trouwens bedroevend, zeker de geluidskwaliteit van zowel stembegeleiding als de draadloze telefoonverbinding. De spiegels zijn trouwens ook verschrikkelijk klein. Het was gewoon op sommige momenten gevaarlijk hoe weinig ik zag in mijn spiegels. Ik denk wel dat de Insignia een populaire bedrijfswagen zal zijn. Voor die prijs met spotgoedkope leasingpacks is de auto van deze grootteorde best te pruimen. Ik klaag dus niet over de prijs/kwaliteitsverhouding, maar hij springt er nergens op uit. De tussenstand Prius-Insignia werd dus duidelijk gewonnen door de Japanner. Audi A5 Sportback Mijn vriend en vennoot Wouter is een Audifreak. In die mate dat ik verwacht dat de dag dat hij misschien ooit trouwt, niet één maar vijf trouwringen zal dragen. Audi was voor mij altijd zo’n merk van “wel willen, maar het net niet halen”… Door al een aantal mee te rijden in Wouters A4 Avant, was ik wel onder de indruk van de afwerking en het leuke interieur. Ook langs buiten is een Audi een mooie auto om naar te kijken. Dus ergens was er een stemmetje (bij nader inzien, vooral de stem van Wouter dus) die me zei eens een Audigarage binnen te stappen. Toeval of niet, maar ik had een digitaal exemplaar van automagazine gekocht met daarin een uitgebreide test van de Prius, waar echter ook een artikel over de nieuwe Audi A5 Sportback te lezen stond. Samengevat zei het artikel: het uiterlijk van een berline, de ruimte van een break en het comfort van een limousine. Samen met de foto’s genoeg om dus eens “in ’t echt” te willen zien. In de showroom meteen vooraan dit nieuw model van Audi. Inderdaad een mooie auto. Deurtje open en eens gaan zitten. Hm, zit best lekker. Mijn heilige beenruimte was er, een mooie afwerking rondom mij stemde me nog gelukkiger. Tijd dus om me verder te informeren en uit te kijken voor een testrit. Samen met Kimberly De Mey (derde generatie van garagisten De Mey uit Maldegem) – terwijl ze excuseerde dat ze niet zo veel van wist, een bescheidenheid die niet echt nodig bleek te zijn – heb ik toen eens de uitrusting en opties overlopen. Met wat puzzelwerk kon ik de dingen nemen die me nuttig leken: elektrische zetels, leder interieur, GPS, adaptieve cruise control, automatische spiegels, lichten en ruitewissers, xenon lampen, keyless rijden, … Met mijn minimumlijstje was het budgettair nog aanvaardbaar. Sommige zaken die ik makkelijkheidshalve eerst had aangeduid, konden terug geschrapt worden. Een achteruitrijcamera lijkt handig, maar in de Prius had ik ondervonden dat je in België door ons slecht weer toch meestal maar troebel zicht hebt. De parkeersensoren zijn wel een must op een auto van deze omvang. Zaken zoals waarschuwen bij het overschrijven van de witte lijnen en de dode hoek: leuke maar dure opties. Ook de drive select die zo aangeprezen wordt in testreviews, is voor mij niet nodig. Op het internet kan je tientallen reviews lezen: de engelstaligen klagen meestal over de ophanging, de nederlandstaligen zijn dan quasi allemaal best tevreden. Ik heb twee uur na mekaar rondgereden in de A5 Sportback, en ik vond dat prima. Ook het zitcomfort was prima. Ik heb de zetel in tientallen zitcombinaties geprobeerd en nooit was het slecht. De uiteindelijke keuze van of ik de zetel hoog of laag zal zetten, zal nog een moeilijk vraagstuk worden. De carkit functioneerde ook prima. Trouwens nadien nog iets bijgeleerd: bij Audi kan je kiezen tussen de klassieke bluetooth, waarbij je gsm nog altijd de taken uitvoert, of een ingebouwd systeem dat via bluetooth je SIM kaart aanspreekt, maar zelf alle GSM-technologie aan boord heeft. Het is dus de auto die via een buitenantenne GSM’t en niet een kleine GSM in je broekzak die door de kooi van Faraday heen moet met zijn straling. Ook het feit dat je heel wat keuzes kan maken, bevalt me wel. Wil je dat de spiegels wel of niet dichtklappen bij het uitstappen, hoe luid moeten bepaalde biepjes klinken, welke informatie wil je op je boordcomputer in je dashboard zien, hoe moet de centrale deurvergrendeling reageren, … het is allemaal te configureren. De adaptieve cruise control werkt subliem. Het is wennen, maar het went snel. Ik denk dat in combinatie met een automatische versnellingsbak dit echt zalig moet zijn. Je nadert een wagen en je vertraagt. Als je kan inhalen en je wisselt van rijvak, herneemt de auto vlot zijn snelheid. Kan je op dat moment niet, dan wacht je gewoon even. Je moet niet remmen, nadien weer gas geven en dan weer eens op je cruise control klikken. Je moet enkel sturen. De spiegels zijn ook gewoon goed. De dodehoekwaarschuwing mag een extra veiligheid zijn, maar ik vind het nogal duur terwijl je als aandachtige chauffeur voldoende zicht hebt in je spiegels om dat zelf onder controle te houden. De testrit was in een handgescakelde tweeliter diesel met 170 pk en ik zat op een gemiddeld verbruik van 6,8 liter. Aangezien ik zelf opteer voor een automatic met 136 pk, verwacht ik op ongeveer hetzelfde uit te komen. Ik heb me al twee avonden bezig gehouden om heel wat reviews te lezen omtrent de A5 Sportback en ze komen tot dezelfde conclusie: als je een A4 net iets te gewoon vind en een A5 coupé te weinig ruimte gevend, dan is de A5 Sportback een goede keuze. Ik kan me daar alleen bij aansluiten. Een goeie online review trouwens was deze: We have a winner Mijn keuze is dus wel gemaakt. De A5 Sportback was comfortabel, had alle opties die ik belangrijk vind, is een stuk zuiniger dan mijn SUV en heeft een leuke uitstraling. Ik laat dit nog even bezinken, maar ik denk dat volgende week de bestelbon wel zal gefaxt worden. De Prius eindigt op de tweede plaats. Daar zou ik me nog altijd goed in voelen. De Insignia: no way. Als ik op budget moet kijken en de A5 toch te duur zou vinden, dan zou ik liever opnieuw een Antara kopen. Maar dan denk ik dat de Prius het zou halen omwille van de milieuaspecten. Voor de rest van de ervaringen zal dus wachten worden tot einde mei.