Ze fietsen

Op één week tijd hebben mijn twee bengels leren fietsen. Voor Laurens was het duidelijk moeilijker. Hij heeft veel hulp gehad van Geert, zijn IB (Individuele Begeleider) op Sint-Gregorius. Die kerel heeft een methode ontwikkeld om ieder kind te leren fietsen. Laurens kon het op zich vrij snel, maar uit schrik prutste hij zelf altijd terug zijn steunwielen aan zijn fiets. Blijkbaar had ik enorm enthousiast gereageerd op het heuglijke nieuws, want Lucas vertelde vandaag dat hij ook zonder kleine wieltjes kon fietsen. “Ah ja, waar heb jij dat dan wel geleerd?” was onze vraag. Op school blijkbaar, zelf geprobeerd. Vol ongeloof de steunwieltjes van zijn kleine fiets gehaald en inderdaad, mijnheer fietste weg. Waarmee in één keer bewezen was dat zijn fiets te klein geworden was, dus aangezien Laurens een fiets gekregen had om het te leren, hebben een trotse mama en papa dan ook maar een nieuwe fiets voor Lucas gekocht. Ze zijn nu dus niet meer van straat te halen. Nog een beetje oefenen en dan denk ik dat we fietstochtjes kunnen gaan maken. Enig probleem: de fietsen van mama en papa zijn zo oud dat ze onbruikbaar zijn geworden. Dus wie ergens goeie tweehandsfietsen weet staan, mag altijd een seintje geven.