0

Geroepen om te dienen

Posted by David on 16/07/2012 in Geloof, Getuigenis |

Voordracht gegeven op 8 juli in de gemeente Gent

 

Toen ik geroepen werd als tweede raadgever in het gemeentepresidium, had ik eerst een gesprek met president Buysse. Zijn laatste vraag was “bent u bereid te doen wat de Heer van u verlangt?”.

Mijn antwoord was heel duidelijk en volmondig JA. In mijn gebed vraag ik immers regelmatig om Zijn leiding en om kracht, om te gaan waar Hij wil dat ik ga. Ik geef mezelf als werktuig in zijn handen.

Daarbij denk ik dan altijd aan één van mijn lievelingsverzen uit het Boek van Mormon, namelijk Mosiah 2:17. Ik citeer: “wanneer gij in dienst van uw medemensen zijt, zijt gij louter in dienst van uw God”.

Mekaar dienen is het mooiste werk dat we kunnen doen als we het voorbeeld van onze Heiland Jezus Christus volgen. In zijn bediening van drie jaar, heeft hij ons een aantal belangrijke dingen geleerd.

Drie doelen

 

Uiteraard was zijn eerste en grootste doel de ongeëvenaarde en verbazingwekkende opdracht die Hij van zijn Vader had gekregen: een oneindige en eeuwige offerande brengen voor de hele mensheid. Hij was de eniggeboren zoon in het vlees van onze Hemelse Vader. Op die manier had Hij alle goddelijke eigenschappen geërfd. Tegelijk was hij de zoon van zijn moeder Maria en had hij deel aan onze sterfelijke eigenschappen.

Op die manier was Hij het perfecte zoenoffer voor onze zonden. Geen enkele andere mens heeft ooit of zal ooit zo voor onze zonden geleden hebben of lijden. Hij is waarlijk onze Heiland en Verlosser.

Zijn tweede doel was Zijn leer. Zijn leer draait om liefde, vergeving en genade. Door in vrede en harmonie te leven met onze medemens, door waarlijke naastenliefde te tonen, kunnen we naar onze God terugkeren. Tijdens zijn bediening heeft jezus Christus ons ook de verordeningen en verhoging geleerd, om datzelfde doel te bereiken.

Maar Zijn derde doel was ons te leren dienen. Hij heeft een nieuw soort van leiderschap gecreëerd: leiden door te dienen. Mekaar dienen is een goddelijke eigenschap die we van onze Hemelse Vader hebben geërfd en onze Heiland heeft ons het voorbeeld gegeven.

 

Het grote voorbeeld

 

In Johannes 13:4-15 lezen we:

Hij legde zijn klederen af en nam een linnen doek en omgordde Zich daarmede. Daarna deed Hij water in het bekken en begon de voeten der discipelen te wassen, en af te drogen met de doek, waarmede Hij omgord was. Hij kwam dan bij Simon Petrus. Deze zeide tot Hem: Here, wilt Gij mij de voeten wassen? Jezus antwoordde en zeide tot hem: Wat Ik doe, weet gij nu niet, maar gij zult het later verstaan. Petrus zeide tot Hem: Gij zult mijn voeten niet wassen in eeuwigheid! Jezus antwoordde hem: Indien Ik u niet was, hebt gij geen deel aan Mij. Simon Petrus zeide tot Hem: Here, niet alleen mijn voeten, maar ook de handen en het hoofd! Jezus zeide tot hem: Wie gebaad heeft, behoeft zich [alleen de voeten] te laten wassen, want hij is geheel rein; en gijlieden zijt rein, doch niet allen. Want Hij wist, wie Hem verraden zou; daarom zeide Hij: Gij zijt niet allen rein.

Toen Hij dan hun voeten gewassen had en zijn klederen aangedaan en weder plaats genomen had, zeide Hij tot hen: Begrijpt gij wat Ik u gedaan heb? Gij noemt Mij Meester en Here, en gij zegt dat terecht, want Ik ben het. Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen; want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij doet, gelijk Ik u gedaan heb.

 

Uit deze Schrifttekst kunnen we zoveel wijsheid halen. In de eerste plaats hebben we hier opnieuw de bevestiging dat we een perfecte handleiding hebben in onze leven. We moeten het voorbeeld van onze Heiland volgen: “want ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij doet, gelijk Ik u gedaan heb.”

Als we dus twijfelen aan wat we moeten doen, dan kunnen we altijd het antwoord in de Schriften vinden. Als we onszelf de vraag stellen “wat zou Jezus Christus gedaan hebben” of “hoe zou Hij willen dat ik reageer als Hij naast me zou staan”, dan stellen we onszelf een goede vraag en zal het antwoord ons geopenbaard worden als we goed luisteren.

 

Een tweede punt dat ik uit deze Schrifttekst leer, is dat we net als onze Heiland het best anderen onderwijzen door het goede voorbeeld te geven. De meest krachtige ronddraging van het evangelie beleven we door het evangelie te beleven.

Lead by example, zoals men het zo krachtig in het Engels zegt. Leid door het goede voorbeeld te geven. Dat is zo belangrijk naar onze kinderen. Ik heb thuis zelf al ondervonden dat de kinderen opkijken naar het feit dat hun papa regelmatig eens weg moet om te dienen in de Kerk. Ik vertel thuis dan ook altijd enthousiast hoe ik zelf mijn getuigenis heb versterkt door mezelf als werktuig in de handen van de Heer te leggen.

Zo probeer ik altijd de kans te grijpen om iets te vertellen over onze kerk en ons geloof, als ik daartoe uitgenodigd word. Zo beleefde ik het eens dat ik in een restaurant bij binnenkomst door iemand uit het dorp werd aangesproken. Hij had vernomen dat ik Mormoon was en stelde enkele oprechte vragen waar ik met veel plezier op antwoordde, terwijl mijn gezin geduldig wachtte om aan tafel te gaan.

Het was nog superfijn omdat we dat nadien aan tafel bespraken en ik mijn twijfel boven tafel bracht of ik die man een exemplaar van het Boek van Mormon zou geven. Nadat ik zelf die twijfel geuit had, overtuigde ik me resoluut dat onze Heer wilde dat ik die man de kans zou geven het herstelde evangelie te ontdekken.

Gelukkig heb ik meestal een extra exemplaar van het Boek van Mormon in de auto liggen, dus liep ik naar mijn wagen, haalde het boek en gaf het aan die man. Hij was onder de indruk van zo’n mooi boek en vroeg wel drie keer hoe lang hij het mocht lenen. Hij was oprecht verrast om zo’n mooi boek cadeau te krijgen. Ik vertelde hem ook dat hij altijd welkom was om bijkomende vragen te stellen of eens naar de kerk te komen. Ik gaf hem ook nog een kaartje met de uitnodiging de DVD over het herstel van het evangelie aan te vragen. Ik was dolblij dat ik dat had kunnen doen en stond er niet bij stil dat mijn kinderen hiervan getuige waren.

Nog geen week later kreeg ik het duidelijk bewijs dat zoiets toch niet onopgemerkt voorbij gaat. Laurens heeft lange tijd doorgebracht in een psychiatrische instelling omdat we hulp zochten bij de vele therapieën die we hem laten volgen om leren om te gaan met zijn autisme.

Eén van de verpleegsters vertelde daar het verhaal dat ze op een avond zijn kamer binnenging terwijl hij aan het bidden was. Een negenjarige jongen die spontaan bidt, het is – laat het ons maar toegeven – geen alledaags faîts divers in deze tijd. Daarom stelde deze verpleegster Laurens enkele vragen, waarom hij dat deed en zo en waar ons geloof voor staat.

Laurens reageerde als volbloed zendeling door op deze vragen te antwoorden en er een uitnodiging aan toe te voegen: “Ann, als je zoveel vragen hebt over onze kerk, waarom kom je dan niet eens op een zondag. Daar zijn veel mensen die jou zeker antwoord kunnen geven op al je vragen.”

Verbaasd over dit antwoord van een negenjarige, vroeg ze aan Laurens of hij verplicht was om dit aan mensen te vragen, als een soort zendeling. Ik smolt helemaal toen ze me zijn antwoord vertelde: “neen hoor, zendeling word ik pas op mijn negentien jaar, ergens ver weg”.

Ik ben er van overtuigd dat Laurens zonder het zelf te beseffen wel degelijk reeds zendeling was en is. Ik ben er ook van overtuigd dat ik daar zelf een steentje heb aan bijgedragen door hem altijd het voorbeeld daarvan te geven.

Dit geldt niet alleen voor onze kinderen, maar voor onze ganse omgeving. Doe het goede! Dat alleen al is in deze harde wereld zo opmerkelijk, dat uw omgeving het zeker zal opmerken.

Bedenk ook dat liefde en vreugde goddelijke zaken zijn die niet beantwoorden aan de wereldlijke wetten, maar aan goddelijke wetten. In de fysica leren we immers dat als we iets delen door twee, ieder met een helft opgescheept zit. Uit het evangelie en uit ondervinding weten we echter dat als we liefde en vreugde delen, het niet vermindert, maar net vermenigvuldigt. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde.

 

Leiden door te dienen

 

Een derde les die ik uit de Schrifttekst over het voeten wassen haal, staat er letterlijk in: “Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen.

Al wie geroepen wordt in onze kerk, wordt geroepen om te dienen. Leiderschap betekent niet dat we als grootste vooraan mogen lopen en de loftrompet mogen blazen.

Leiden doen we door te knielen en te dienen. Knielen om mekaars voeten te wassen en mekaar te helpen terug rein te worden. Daarvan zien we elke zondag het voorbeeld van onze broeders in het priesterschap die het avondmaal rondDIENEN. Daardoor kunnen wij onze doopgeloften hernieuwen, ons bekeren en weer rein worden in het zoenoffer van onze Heiland Jezus Christus.

Knielen om mekaars lasten op te rapen en te helpen dragen. Mekaars juk op de schouders nemen om samen een last te torsen. Vele handen maken licht werk.

Vriendelijkheid, liefde, geduld, begrip en eensgezindheid nemen toe als we anderen dienen, terwijl onverdraagzaamheid, jaloezie, afgunst, hebzucht en egoïsme afnemen of verdwijnen. Hoe meer we van onszelf geven, hoe meer ons vermogen om te dienen, begrijpen en lief te hebben toeneemt.

 

Ik kan tot u getuigen dat er al momenten geweest zijn dat als ik recht stond om een wit hemd en das aan te doen, ik dacht van “bwa, ik voel me moe, ik ben nu niet geschikt om iets te doen voor onze Heer”, maar dat ik na een gebed toch de kracht en de moed vond om door te zetten en dat ik geen enkele maal nadien ben thuis gekomen met een slecht gevoel.

Integendeel, ik kan tot u getuigen dat ik dan thuis kom met opgeladen batterijen. Als ik op een joint teach ben geweest of met één van mijn broeders op bezoek ben geweest bij een lid van onze kerk en me daar nederig en geknield heb opgesteld met als doel anderen omhoog te tillen, dichter naar onze Heiland toe, dan ondervind ik nadien vaak het gevoel dat mijn eigen problemen waar ik eerst tegenop keek, plots miraculeus kleiner zijn geworden. Dat ik toch voldoende energie heb om die aan te pakken.

Dat zijn dan zegeningen die ik zelf ondervind, maar ik geniet minstens even intens van de zegeningen die ik bij mijn broeders en zusters zie gebeuren omdat ik mezelf als werktuig in de handen van de Heer heb gelegd.

Door naastenliefde en dienstbaarheid tonen we dat we ware discipelen zijn van onze Heer. Jezus Christus gaf in zijn sterfelijk leven blijk van zijn liefde voor anderen door hen te dienen. Hij zei (Johannes 13:35): ‘Hieraan zullen allen weten, dat gij discipelen van Mij zijt, indien gij liefde hebt onder elkander’. Hij gaf ons het goede voorbeeld en wil dat wij ‘hun te hulp komen die [onze] hulp nodig hebben’ (Mosiah 4:16). Hij roept zijn discipelen om met Hem in zijn bediening samen te werken, waardoor ze de kans krijgen om anderen te dienen en meer op Hem te gaan lijken.

 

Wat is die naastenliefde?

De Heer heeft gezegd dat naastenliefde ‘de reine liefde van Christus’ is, dat het ’t ‘meest verblijdende voor de ziel’ is, ‘de grootste van alle gaven Gods’ , ‘eeuwige [en] volmaakte liefde’.

Hoe moeilijk liefde ook te beschrijven is, ze is vrij makkelijk te herkennen in het leven van hen die haar bezitten.

 

Hoe kunnen wij onszelf bekleden met de mantel der naastenliefde?

Ouderling Gene R. Cook gaf drie tips tijdens de algemene conferentie in april 2002:

  1. Erken zijn liefde. Bidt met alle kracht van uw hart om die gave. Doe dat zachtmoedig, met een berouwvol hart, dan wordt u door de Heilige Geest zelf vervuld met hoop en liefde. Hij zal u Christus openbaren.
    Een onderdeel van de gave van naastenliefde is om die overal te herkennen. Onze Hemelse Vader is geen opdringerige vent. Hij gaat zacht te werk en geeft ons veel mogelijkheden, als we tenminste ons hart verzachten.
  2. Wees ootmoedig. Wees dankbaar voor de gave van naastenliefde en voor de Gever ervan. Dankbaarheid is een vorm van liefde teruggeven aan God. Erken zijn hand, zeg Hem dat, spreek uw liefde voor Hem uit.
    Neem de gave nederig in ontvangst, elke dag, elk moment opnieuw. Het is niet voldoende om te weten dat God u liefheeft, het is ook belangrijk om dat te voelen. Bekeer u en ontvang vergeving voor uw zonden, zodat er meer plaats is in uw hart voor de reine naastenliefde.
  3. Geef zijn liefde door. De Heer reageert altijd met liefde voor ons. Dat moeten wij ook doen naar onze medemens, ondanks wat ze fout doen. Naastenliefde is een werkinstrument dat je moet delen om er ten volle van te kunnen genieten en laten te genieten.

Met naastenliefde kunnen we veel slechte uit de wereld helpen. President Uchtdorf zei het al zo mooi tijdens de laatste conferentie: “als het aankomt op haten, roddelen, negeren, belachelijk maken, wrokgevoelen hebben of schade willen berokkenen, doe dan het volgende: STOP ERMEE.”

 

Wie de kranten de laatste week gevolgd heeft, heeft het verhaal gelezen van Kayleigh, hoe ze gepest werd door Kacey. Ik heb het filmpje zelf niet willen bekijken, maar ik heb met verstomming het nieuws er rond gevolgd. Wat Kacey gedaan heeft, was ongehoord. Pesten is stom!

Wat mij in de eerste plaats enorm hard tegen de borst stootte, was dat blijkbaar er een pak mensen stonden op te kijken en maar lieten begaan. Dat gedrag horen we alsmaar vaker, dat openbare aanrandingen en overvallen gebeuren bij klaar daglicht en niemand ingrijpt. Onverschilligheid is het antwoord van de duivel op naastenliefde.

Ik neem dat het niet de bedoeling was van de moeder van Kayleigh om wraak te nemen toen ze dat filmpje online zette, maar zozeer als in werkelijkheid het gebrek aan naastenliefde opviel doordat niemand ingreep, is de naastenliefde ook ver te zoek in de massale haatreacties die nu op Kacey’s kop terecht komen.

OK, Kacey heeft een fout gemaakt. Ze is nog maar 15. Op die leeftijd maken we veel fouten. De bedoeling is dat we er uit leren.

De massale bedreigingen aan haar adres getuigen ook van weinig naastenliefde. Spijtig ook dat Kayleigh en haar moeder niet bereid zijn vergeving te schenken. Vergeven is een zuivere vorm van naastenliefde.

Dit voorbeeld toont aan hoe het ontbreken van naastenliefde een storm van haat en geweld oproept. Vermenigvuldig dit met een factor en je krijgt burgeroorlogen waarbij men mekaar vermoordt omdat je andere kleren draagt. Naastenliefde is een balsem tegen het vele kwaad. Laten we dus die balsem elke dag aanbrengen op onze medemens om zijn hart te genezen. Met naastenliefde redden we anderen, maar ook onszelf.

 

Met een minder actief lid had ik eens een dialoog over hoe hij terug actiever kon worden. Ik citeerde onder andere uit het parabel over de verloren zoon, hoe die terugkeerde en zijn vader zo verheugd was over zijn terugkomst. Ik kreeg als antwoord dat er evenzeer in de bijbel geschreven staat, dat een herder zijn kudde van 99 schapen achterlaat om door berg en dal op zoek te gaan naar het verloren schaap.

Beide verhalen kloppen, maar men moet beseffen dat hoewel onze Heiland onze ultieme herder is, wij allemaal zijn hulpherders zijn. Als dragers van het priesterschap, als deelgenoten in Zijn zoenoffer, zijn we allemaal verplicht Zijn voorbeeld te volgen en op te treden als herder voor Zijn kudde.

Ik wil u vertellen we allemaal in eender welke roeping de leiding krijgen over een deel van de kudde. De ene keer zijn we herder, de andere keer zijn we slechts een schaap, dat misschien ook wel eens verloren zal lopen. Hoe blij zullen we dan zelf niet zijn, als onze Heiland één van zijn herders op pad stuurt om ons te zoeken. Hoe zullen wij ons niet verheugen als we Zijn stem horen, blij om ons terug bij de kudde te voegen?

Als herders in dienst van Jezus Christus, zijn we allemaal geroepen om Zijn voorbeeld te volgen en mekaar te dienen. Met echte naastenliefde getuigen we van de liefde van Christus voor ons. Wij hebben het voorrecht om een nog grotere kudde vooraf te gaan, als wij tenminste bereid zijn om die kudde te leiden naar Zijn voorbeeld.

 

Ik getuig tot u dat wie zich inzet voor Christus en zich laat leiden door zijn voorbeeld, niet zal wanhopen in de crisis omdat er hoop is in Christus. Ik getuig tot u dat zij die vol toewijding dienen, zelfs als een en ander niet gaat zoals ze zouden willen, niet gauw ontmoedigd, vermoeid of gefrustreerd raken, want de belofte van gemoedsrust en de aanwezigheid van de Heilige Geest faalt nooit.

Vanwege haar leer en haar hulp is de herstelde kerk van Jezus Christus het leven van onze medemens voortdurend tot zegen.

Ik bid dat God u daarvoor zal blijven zegenen. In de naam van Jezus Christus. Amen.

 

Tags: , ,

Copyright © 2009-2024 GeensZins All rights reserved. Privacy Policy