Ik ben wel gelukkig met God

Vanmorgen verslikte ik me even in mijn tas melk terwijl ik de krant las. Bart De Wever had in een interview het volgende gezegd:

Wie vindt dat het aan God of Allah is om te bepalen wat mag en niet mag, zal zich gelukkiger voelen in Iran of Saudi-Arabië.

  Ik ben er zeker van dat Bart het niet zo bedoelde als het hier in de krant staat en dat het thuis hoort in de context van de geschoktheid die er heerst in West-Europa als gevolg van de aanslagen in Parijs. Maar toch…   Het zijn niet alleen moslims die leven volgens geboden van (hun) God. Er zijn veel gelovigen op deze planeet die dit doen. Joden, christenen, … je vindt ze in alle lagen van de bevolking en op alle plekken in de wereld. Zelf ben ik lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. We worden ook wel eens mormonen genoemd. Ik leef elke dag volgens de geboden van onze Hemelse Vader die we terug vinden in de Schriften (voor ons zijn dat de Bijbel, het Boek van Mormon en de Parel van Grote Waarde) en die tot ons geopenbaard worden door onze profeet. Ter info, als iemand nu zich geroepen voelt om een cartoon te tekenen over onze profeet Thomas S. Monson: go ahead. Ik zal er misschien mee lachen als het goede humor is en ik zal bedroefd zijn als het puur is om te kwetsen, maar het is uw recht te tekenen wat u wil.   Ik ben gelukkiger door de geboden te volgen. Die geven me veel vreugde, veel zegeningen en veel diepgang aan mijn leven. Eén van die geboden is trouwens dat ik mij moet houden aan de wetten van mijn land. Op moreel vlak zijn er echter geboden die strenger zijn dan wat de wetten van ons land toelaten: ik ben tegen abortus en tegen euthanasie, om maar iets te noemen, en ik zal opkomen voor mijn mening. Ik zal die zelfs op democratische wijze kenbaar maken aan volksvertegenwoordigers van mijn keuze.   Maar best Bart, ik zal daarom niet gelukkiger zijn in Iran of Saudi-Arabië – integendeel zelfs vermoed ik. Ik ben gelukkig hier in Vlaanderen. Maar ik schrik wel van de groeiende onverdraagzaamheid tegen religie. De intolerantie tegenover de islam is natuurlijk groter dan tegen andere religies, maar uw uitspraak wekt geen beroering omdat in het algemeen men religie weliswaar tolereert, maar nog amper goedkeurt. Godsdienst is voor weirdo’s: we tolereren ze zolang ze onschadelijk zijn, maar intussen maken we hen graag belachelijk.   Hoe vaak moet ik niet aanhoren dat geloven in God abnormaal is? Hoe vaak moet ik geen betogen aanhoren die stellen dat intelligente mensen niet kunnen geloven in God en bij gevolg wie wel gelooft, eigenlijk niet goed bij zijn hoofd is. Geloven in God en Zijn geboden volgen is enkel voor fundamentalisten, volgens de heersende tijdsgeest en wordt alsmaar meer in een hoekje gedrongen. Kerk en staat zijn gelukkig al lang gescheiden – ik zou het niet anders willen – maar de secularisering houdt nu in dat religie naar het puur private moet verbannen worden.   Dat vind ik spijtig. Als er meer echte tolerantie moet komen, dan moet religie een zelfde plek in het leven krijgen als het atheïsme of agnosticisme. Laat mensen gewoon gelukkig zijn, ook diegene die wel in God geloven.