Focus je op het goede

Er zijn zo van die dingen die door je leven heen sluipen, dingen waar je je zorgen over maakt en die keer op keer opnieuw de kop opsteken.   Met Laurens heb ik vaak de frustratie “komaan kerel, ik weet dat je je beter kan gedragen”, precies alsof ik vergeet dat hij autisme heeft of anders gezegd, alsof ik dat autisme wil wegduwen in een hoekje waar ik niet naar moet omkijken.   Een moment waarop ik daar vaak last van heb, is op zondagmorgen in de kerk, wanneer Laurens gevraagd wordt het avondmaal rond te dienen. Het is vaak met gezucht dat hij er aan begint. Dan staat hij daar, zijn hemd half uit zijn broek. Als hij dan het brood of water aan de president presenteert, zie je Laurens voor zich uit staren, in het oneindige alsof het hem niet interesseert.   Ik kan me daar vaak aan ergeren. Het avondmaal is zoiets belangrijk voor ons, dat we op dat moment enorm eerbiedig daarmee omgaan. Dan denk ik vaak “oei, zie mijn zoon daar staan, dat is niet zoals het hoort”.   Vandaag begon ik dat nog maar te denken toen de Heilige Geest me heel duidelijk iets influisterde: “Wees trots, je zoon staat daar zijn best te doen bij een heilige taak”. Ik voelde me beschaamd in de eerste plaats omdat Hemelse Vader wist wat ik ging denken en me duidelijk op mijn plaats zette. Maar tegelijk heel dankbaar. Want als dat de manier is waarop Hemelse Vader naar Laurens kijkt, met een gevoel van trots en bijgevolg dankbaar, waar zit ik me dan druk over te maken?   In dat ene moment voelde ik dat ik met Laurens me veel minder moet concentreren op wat minder goed gaat, maar dat mijn focus moet liggen op wat wel goed gaat. Het moet niet perfect zijn. Dat verwacht Hemelse Vader helemaal niet van ons en al zeker niet van Laurens. Hij kent zijn beperking en aanvaardt die met perfecte liefde. Dan moet ik dat als zijn vader ook kunnen.   Het is een les die ik op veel dingen kan toepassen. Ik ben perfectionistisch aangelegd en kan nogal veeleisend zijn voor mijn omgeving. Ik moet dat meer loslaten en mijn aandacht geven aan wat goed gaat. Er gaat zoveel goed rondom mij, dat ik moet leren daarvoor dankbaar te zijn.   Er passeren heel wat zondagen in de kerk dat je niks opsteekt, maar zo af en toe zit er toch eens een specialleke tussen, dat je door iets geraakt wordt en je op een flits enorm veel bijbrengt. Op zulke goede momenten wil ik me focussen op zondag. Dank je wel Hemelse Vader, om me vandaag zo’n wijze les mee te geven.