Neem eens een mislukkeling aan

Het Vlaams jobaanbod is met de helft omhoog gegaan, konden we deze week horen van de VDAB. Tegelijk is het aantal starters hoger dan we in jaren hebben gezien. Beiden zijn indicatoren dat het goed gaat met onze economie. Mensen willen weer ondernemen en ondernemers willen weer mensen aanwerven.

De intrepeneur is de heilige graal voor iedere manager

  Tegelijk willen we als ondernemer het type werknemer die in staat is om zelfstandig te handelen. De intrepeneur is de heilige graal voor iedere manager die zijn team wil versterken. Voor mij is één van de belangrijkste kenmerken van zo’n medewerker dat die durft. Gewoon durven. Wat dus ook betekent dat men durft mislukken.   Een mislukking is voor iedere ondernemer gewoon een extra uitdaging. De kans om iets bij te leren. Het is louter een tussenstap op de weg naar succes, op voorwaarde dat het je niet uit je lood slaat. Spijtig genoeg kleeft er altijd zo’n negatief etiket op mislukking. Wij Belgen lijken te kicken op mislukkingen. Eenmaal een mislukkeling, altijd een mislukkeling? Een tweede kans geven of krijgen, lijkt bijna een utopie.

Een mislukking is enkel een stepstone op weg naar het succes

  Een werknemer die ooit een project verknoeid heeft, is bijna een persona non grata. Een goede manager echter zal zo iemand niet aan zijn lot overlaten. Als je op zulk moment de juiste begeleiding voorziet en als een echte coach de failure analyseert, dan kunnen alle partijen er uit leren. Zo wordt een mislukking niet minder dan een stepstone om dichter bij succes te komen.   Het is jammer om vast te stellen dat het etiket van looser nog veel harder kleeft op een ondernemer die gefaald heeft. Als je ooit een faillissement hebt gehad, zit je in een put met gladde wanden waaruit je nauwelijks nog uitklimmen. Enkel vastberaden koppigaards lukken er in om opnieuw een zaak op te starten. Velen zien er van af om opnieuw met bloed, zweet en tranen aan de slag te gaan. Nog meer durven niet failliet gaan en blijven tegen beter weten verder ploeteren en zakken onder de armoedegrens, omdat ze weten dat iedereen hen zal uitspuwen.  

Van onschatbare waarde kunnen zijn voor ons bedrijf

  Ik pleit er voor dat we als ondernemers onze deuren openen voor personen die ooit het lef hebben gehad te ondernemen maar ergens de verkeerde afslag hebben genomen of gewoon veel pech hebben gehad. Niet louter omdat zulke mensen een tweede kans verdienen, maar wel omdat ze van onschatbare waarde kunnen zijn voor ons bedrijf.   Dit zijn mensen die het klappen van de zeep kennen. Mensen die zin hebben om te ondernemen, maar dat misschien nog beter kunnen in een groter geheel. Zulke mislukkelingen kunnen het succesnummer bij uitstek worden binnen uw bedrijf. Ze zijn ook heel loyaal, omdat ze gewaardeerd worden voor hun kwaliteiten en omdat ze een tweede kans krijgen.   Indien we zulke mensen de juiste begeleiding geven, samen met de nodige vrijheid om te ondernemen binnen ons bedrijf én zelfs de kans om nog te mislukken en daaruit te leren, dan hebben we de witte raaf die we allemaal zoeken.   Daarom pleit ik er voor om de volgende keer dat zo’n mislukking op de CV van je sollicitant staat, niet te twijfelen en die persoon uit te nodigen voor een gesprek. Praat over die moeilijke periode. Dat half uur zal geen verloren tijd zijn, want beiden kunnen daar uit leren. En durf zo iemand een kans te geven. Ik verzeker u dat het misschien de beste ondernemende werknemer is die u zal aanwerven.