Dag van de adoptie: adoptie in plaats van abortus

Gelukkig was er wat aandacht op het nieuws, of de dag van de adoptie zou onopgemerkt voorbij gaan. Er zijn immers al zoveel “dagen van”, maar deze vind ik nu toch wel bijzonder. Ik heb altijd al met bijzondere gevoelens aan adoptie gedacht en het is de moeite waard om ieder jaar eens blijven bij stil te staan.   Deze keer wil ik zelf eens bijzonder adoptie in de kijker zetten als optie voor wie er misschien niet aan denkt om aan de gevende kant te staan, vooral als je in een situatie zit waarin je wel denkt aan abortus. Ik kan me niet in de plaats van iemand stellen die een abortus moet overwegen en ik troost mezelf nog altijd met de gedachte dat abortus voor geen enkele jonge moeder een gemakkelijke keuze is, althans dat hoop ik toch. Ik begrijp dat er tal van situaties zijn waarin je een abortus overweegt. Persoonlijk denk ik dat er twee grote categorieën onderscheidbaar zijn in de redenen om voor abortus te kiezen: medische redenen of omdat het kind niet gewenst is – deze laatste categorie kent waarschijnlijk honderden, zoniet duizenden subcategorieën. Mijn oproep gaat vandaag uit naar de jonge moeders die zich in deze laatste situatie bevinden.   Wat de subcategorie ook mag zijn, hoe gerechtvaardigd die je eventuele keuze voor abortus ook maakt, bedenk even dat jij misschien in jouw situatie een terechte keuze maakt, maar dat je ongeboren kind deze keuze niet krijgt. Als je weet dat een mens van zichzelf uit vecht voor zijn leven, wie gaat er dan vechten voor het leven van je kind als jij denkt dat er geen andere keuze meer is?   Want daarover wil ik het even hebben. Heb je al gedacht dat er wel een andere keuze is? Namelijk de keuze om je kind een beter leven – leven is, buiten de reeds eerder genoemde medische categorie, altijd beter dan niet leven – te geven in een ander gezin?   Als je weet dat er zoveel gezinnen zijn waar een kind welkom is maar waar men tevergeefs na vele pogingen en geld moet vaststellen dat het er niet komt op natuurlijke wijze, is het dan geen nobele gedachte om op zijn minst adoptie als keuze te overwegen? Als je de keuze hebt om Gods nobelste creatie niet te vernietigen en tegelijk anderen, waaronder je ongeboren baby, gelukkig te maken, is het dan geen keuze die je kan maken?   Is dit een makkelijke keuze? Neen, dat is ze zeker niet, maar zoals ik al zei, ik ga er van uit dat abortus ook geen makkelijke keuze is. Maar ik pleit er wel voor dat wat de reden ook is, gaande van extreme redenen zoals verkrachting tot gelijkstelling van abortus met laattijdige geboortebeperking, je een keuze maakt tussen leven en dood.   Zoveel gezinnen willen een kindje. De wachtlijsten zijn enorm. Er bestaat zelfs een heel zwart circuit omdat de kinderwens zo groot is bij die gezinnen, dat ze er letterlijk alles voor over hebben. Is een plek waar een kind zo gewenst is, niet een betere keuze dan abortus?   Met een dikke pluim vandaag voor al die gezinnen die kinderen hebben geadopteerd, wil ik vandaag toch ook even hierbij stilstaan. Het is misschien geen leuke boodschap en ze zal veel kritiek krijgen, maar dat deert me niet. Als er ooit één iemand is die dit leest en daarom een kind toch het leven schenkt, dan is me dat alle kritiek waard geweest. Maar de echte waardering moet er dan niet voor mij zijn omdat ik dit schreef, maar wel voor de moeder die de juiste keuze maakte, want zij toonde echte moed.